Błatnia z Szyndzielni przez Klimczok: chmury, świetna trasa i zagadka suchych świerków

To już nasza druga Błatnia i znów w tym samym, sprawdzonym składzie: Jacek, Marcin, Andrzej i ja. Wybraliśmy wariant „leniwie–widokowy”: wjazd kolejką na Szyndzielnię, krótki postój przy schronisku, dalej przez Klimczok na Błatnią, a na koniec powrót tym samym grzbietem. Dzień był ciepły, ale pochmurny – idealny na marsz, bo nie prażyło słońce i dało się iść równym, rozmownym tempem.

Schronisko na Szyndzielni – start w chmurach.

Trasa w skrócie

• Start: Szyndzielnia (szczyt ma ~1028–1029 m), wygodnie wjechaliśmy kolejką z Bielska-Białej. 

• Dalej: krótki spacer granią i podejście pod Klimczok – 1117 m (z ciepłą herbatą pod schroniskiem). 

• Cel dnia: Błatnia – 917 m, z szerokimi polanami i schroniskiem z klasycznym, beskidzkim klimatem.

Dzień na grani

Pod schroniskiem na Szyndzielni zaczynamy naszą wyprawę, a ja – jak widać na zdjęciu – zaklepałem miejscówkę na rzeźbionej ławce-góralu. Potem już tylko dobrze znany oddech lasu, rozmowy, rytm butów na kamieniach. Klimczok przywitał nas przelotnym słońcem. Stąd Beskid Śląski rozlewa się szeroko – czasem mglisty, ale i tak kojący.

Ławka-góral i chwila przerwy

Plan gry: Szyndzielnia – Klimczok – Błatnia.

Pierwsze widoki z grani.

Na Klimczoku – szeroka grań przed nami.

Im bliżej Błatniej, tym więcej otwartych przestrzeni. To te polany robią robotę – można po prostu usiąść w trawie i patrzeć, jak fale wzniesień nikną jedna za drugą.

Polany Błatniej – zielony dywan.

Kurs na Błatnią.

Schronisko na Błatniej – zasłużony postój.

Co z tymi suchymi drzewami?

W oczy rzucały się całe połacie obumarłych świerków. Pytaliśmy samych siebie: smog? odpowiedź jest bardziej złożona. Beskidzkie świerczyny sadzono

kiedyś monokulturowo, a przemysłowe zanieczyszczenia (i zakwaszenie gleb) mocno je osłabiły. Później doszły gradacje kornika drukarza, wichury, susze i ogólnie cieplejszy klimat – efekt domina. Leśnicy od lat przebudowują las w stronę mieszanych drzewostanów (buki, jodły), które lepiej znoszą lokalne warunki. 

Świerki po gradacji – smutny kadr.

Wracamy grzbietem.

Mini-poradnik (praktycznie)

• Dojazd: najwygodniej do stacji kolejki w Bielsku-Białej (parking i komunikacja miejska). 

• Kolejka na Szyndzielnię skraca podejście i pozwala ruszyć grzbietem od razu w fajne widoki. Na górze jest wieża widokowa i schronisko.

• Nawigacja: trasa jest intuicyjna, dobrze oznakowana;

• Kiedy iść? Wiosna i jesień są super – chłodniej, pusto na szlaku, a polany Błatniej robią efekt wow.

Zobacz też na blogu

• Poprzedni wpis z Beskidów: Wczesna jesień w Beskidach

• W okolicy: Jezioro Międzybrodzkie 

• Wycieczka rowerem pod zaporę w Czańcu