Lustro: Jesienne Refleksje w Słowach

Jesień zawsze przynosi mi głębokie refleksje i budzi w sercu pragnienie do pisania. To taka pora roku, kiedy wszystko wokół zdaje się mówić do nas innym językiem – szelest liści, chłodne powiewy wiatru, ciepłe światło zachodzącego słońca. Ostatnio te wszystkie bodźce wzmogły moją chęć do tworzenia, szczególnie poezji.

 Kartka pełna myśli – miejsce, gdzie jesienne refleksje zamieniają się w słowa.

I tak oto powstał wiersz, który nazwałem "Lustro". To krótka opowieść o lustrze, które zawieszone pomiędzy prawdą a iluzją, obserwuje świat i jego mieszkańców. Zmęczone odzwierciedlaniem tego, co ludzie chcą widzieć, a nie tego, co jest, postanawia pokazać prawdę. Jakie były tego skutki? Przekonajcie się sami…

Wiersz: Lustro

Wisiało lustro i świat obserwowało
Zawieszone po między prawdą a iluzją
Ile szczęścia ono w swoim żywocie widziało
tyle też tragedii na świat przyszło

Lustro już dość pokazywania iluzji miało
Pewnego dnia się zbuntowało
I Prawdę pokazywać zaczęło

To raz stara kobieta w lustro spojrzała
I nie uwierzywszy
W to co zobaczyła
Szczerze się rozpłakała

Lustro się zdziwiło
Pyta więc twarz zapłakaną
Czemuż to płaczesz stara kobieto

Kobieta na to
Tego się nie spodziewałam
Twarz pomarszczoną i oczy smutne w odbiciu widziałam
Lustro miłe ukaż mi to co ujrzeć zamierzałam

I lustro ukazało
Twarz młodej kobiety o głębokim spojrzeniu
Starsza Pani ponownie zapłakała

Lustro odrzekło
Czemuż to znów płaczesz kobieto
Ukazałem ci to co ujrzeć chciałaś

Ukazałeś mi to czego stracić nie chciałam

Lustro już nigdy o nic nie pytało
Od tej pory tylko się przyglądało
I w to co przed sobą widziało to przemijało.

Prościej jest dostrzec iluzję
Kawałek własnego świata
Trudniej jest dostrzec prawdę
Całość wszechświata.

/bastek

Refleksja:

Zdałem sobie sprawę, że często w życiu, jak to lustro, balansujemy między tym, co jest prawdą, a tym, co chcemy widzieć. Czasami łatwiej jest uciekać w iluzje, by uniknąć konfrontacji z rzeczywistością, która może być bolesna. Ale prawda, choć trudna do przyjęcia, zawsze przynosi największą wolność.